KIZIM 4 AYLIK OLDU

     Azramın doğduğu ilk günlerde internetin başına oturmak bloğumuzla ilgilenmek imkansızdı. Artık bir daha dönemeyeceğimi düşünmüştüm ama artık kızım büyüdü:) O ağlarken benim de oturup ağladığım günler geçti çok şükür. Eminim bunu her anne yaşamıştır. Bebeği ağladığında ne yapacağını bilemeyen onun yüzünü morarırcasına ağlarken gördüğünde delirecek gibi olan benim gibi birçok anne vardır. Bu arada ilk günlerimizde bizimle ilgilenen bütün sevdiklerimize kocaman bir teşekkür borcum da var. Herkesden birşeyler öğrendik ve o sıkıntılı günlerimizi çabuk atlattık. Destek hattının ucunda anneannemiz, Özlem yengemiz, Murat dayımız hep hazır bulundular. Ne zaman başımız sıkışsa saate bakmadan arayabildiğimiz insanlar.. :)

   Yeni annelere birkaç öneri de şimdi benden. Malum artık biz tecrübeliyiz.

   En önemlisi bence bebeğinizin yerine kendinizi koymanız. Onun dünyaya bakışını tedirginliğini stresini korkusunu tahmin etmeniz. Bu yüzden benim tek yaptığım aslında kızıma huzur vermekti. Onu güvende olduğuna inandırmaktı. Kucağa alışır diye korkmadan onu hep kucakladım sardım okşadım sakinleştirdim hep sakin şefkatli davrandım. Hep yanında hep yardımcı oldum. Belki de bu yüzden bilemiyorum. Kızım çok hırçın başladığı dünya hayatına şimdi neşeli devam ediyor inşaallah hep böyle sürer. Evet bebek,annesinin o güne kadar sahip olduğu tüm konforunu elinden alıyor. Sabahları yüzünü yıkamak tırnaklarını kesebilmek zamanı gelince tuvalete gidebilmek lüks oluyor anne için. İnsanın kendi beklentilerini bir köşeye bırakması gereken bir döneme giriliyor. Ama sıkboğaz dönemi ilk üç ay sadece sonra herşey yoluna giriyor..Tabi ki ilk 4 ay anılarımız bu kadar değil günlüğümüzde çok daha fazlası var.

Son olarak bol çocuk sever bir insan olarak diyorum ki artık korkmak yok sıra ikinci üçüncü dördüncü... bebekte..

İŞTE BENİM KÜÇÜĞÜM

MİHRİNUR AZRA KOCA